سرانجام این آنتروپیِ از کنترل خارج شده!

سروش لشکری همیشه در پی ایجاد یک جریان و تعامل بین رپکن‌ها، آهنگساز‌ها و سایر عوامل شاخص مربوط به رپ فارس بوده است. شروع و گسترش «021» حتی تا شهر های دیگر، و بعد از آن «صامت» که با توجه به نظرسنجی‌های پراکنده‌ی موجود به نظر می‌رسد موفق‌ترین فضای گروهی رپ فارس بوده است نمونه‌ی این جریان‌ها هستند.
در تمام سال‌هایی که «هیچکس» در داخل ایران این فضا‌ها و جریان‌ها را ایجادو مدیریت می‌کرد «پیشرو» یکی از رپکن‌هایی بود که در کنار او به گسترش این جریانات کمک می‌کرد و البته می‌توان گفت مهم‌ترین عضو آن ها بود. اما ظاهراً مهمترین اتفاقی که باعث از دست رفتن این پایگاه‌ها و تعاملات رپکن‌ها و سایر عوامل رپ‌ فارسی در داخل ایران شد خروج هیچکس بعد از انتشار اثر «یه روز خوب میاد» بود. در ابتدا خروج هیچکس منجر به کشمکش‌های زیاد از جنس موسیقی شد و در نهایت بعد از انتشار «چرا بدی» نمود بیرونی پیدا کرد و این اختلاف‌‌نظر بیش از پیش علنی شد که در آخر به جدایی کامل آن ها در عرصه‌ی حرفه‌ای و احتمالاً در ارتباطات شخصی شد.
حالا دیگر پتانسیل‌های داخل کشور فضای مشترکی برای همکاری نداشتند گرچه سروش با هماهنگ کردن برچسب‌ها، تشکلات و گروه‌های مختلف سعی بر ایجاد دوباره‌ی این فضا داشت اما ظاهراً اکثریت افراد شاخص رپ فارسی که در ایران فعالیت می‌کردند و به خصوص هنرمندانی که ما با اسم «نسلِ اولی» میشناسیم در این فضا‌ها جای نگرفتند. پیشرو اما به نظر می‌رسد سعی بر همکاری و تعامل با این افراد داشت فضایی که سروش قصد داشت بیشتر، از لحاظ حرفه‌ای و از طریق به اشتراک گذاشتن آثار و همکاری‌های بین گروهی، آن هم با نسل‌های بعدی رپ‌ فارس در ایران ایجاد کند پیشرو به نوع دیگری آغاز کرد سعی او این بود پتانسیل های باسابقه‌تر را مثل سابق اما این بار بیشتر به شکل رفاقتی و نه‌ کاملا حرفه‌ای دور هم جمع بکند که حضورش در کنار یاس، تتلو و حصین گواه این ماجراست. با کلید خوردن پروژه‌ی «ریل» اما این تعاملات بیش از پیش نمود پیدا کرد و اسامی قدیمی بیشتری مانند دیو و استپس در کنار اسم رضا قرار گرفت و این تعاملات با رپکن‌هایی باسابقه اما از نسل‌های بعد مانند امیر‌خلوت و نیموش ادامه یافت.
با توجه به این‌که این تعاملات در ایران بین افراد با سابقه تر و دارای پایگاه اجتماعی بود انتظار می‌رفت که ارتباطات و مناسبات از کنترل‌ خارج شود،خصوصاً نوع برخورد این مجموعه با سایر جریان‌های رپ فارسی این بی‌نظمی را بیشتر قابل پیش‌بینی می‌کرد.
سروش فضای مشابهی اما «درون موسیقیایی» بین اعضای‌ملتفت، بهرام و زدبازی ایجاد کرده بود. نظر شخصی بنده این‌ است که واکنش های پیشرو به عکس سه نفره‌ای که اخیراً از حصین، خلسه و لیتو پخش شد بیش از آن که بخاطر خصومت‌های شخصی بین خلسه و پیشرو باشد بخاطر واکنش به زنگ خطریست که از دست رفتن پایگاهی که رضا برای رقابت با سروش ساخته را وعده می‌دهد چرا که رضا در تمام بحث‌ها، دیس‌بازی‌ها و تنش ها نشان داده‌ که مفهوم «وفاداری» برای شخص رضا نسبت به مفهوم «منفعت شخصی» ارجحیت دارد و این شاید مهمترین دلیل آشفتگی روابط او با رقیبانش است.
نویسنده : حمید